این کارشناس ارشد پژوهش های هنری در پی ادامه رکود سینماها و تعطیلی گسترده سالن های قدیمی و نوستالژیک در کشور در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بی تردید سالن های تک منظوره ای که همچنان در سراسر کشور فعال هستند یا مشکل تغییر کاربری دارند که تاکنون بدل به پاساژ و... نشده اند و یا اینکه میان ورثه های شان اختلاف وجود دارد در غیر این صورت این سالن ها نیز تا حالا قطعا بسته شده بودند.

وی ادامه داد: وضعیت نابسامان مالی سینماداران برای همه آشکار است و قطعا اگر سینماداری بتواند قطعا خود را از ادامه فعالیت در سالن های تک منظوره معاف کرده و به کار بهتری خواهد می پردازد.

اکبرلو یادآور شد: برخی از سالن های سینما مانند «عصر جدید» در دهه ۶۰ مختص قشر خاصی از سینمادوستان بود. در این سالن فیلم های هنری و روسی نمایش داده می شد که با فیلم های سینمای بدنه و تجاری از زمین تا آسمان تفاوت داشت اما با گذر زمان این سینما و سینماهای دیگر کارکرد خودشان را از دست دادند و مجبور شدند فیلم های روتین سینمای ایران را که متعلق به سینمای تجاری بودند اکران کنند و کسانی هم که علاقمند به تماشای آثار خاص سینمایی بودند با گسترش اینترنت فیلم های روز را در خانه های خود بدون سانسور تماشا می کردند!

وی خاطرنشان کرد: همانطور که یک شهر در طول زمان تغییرات مختلفی می کند مکان های فرهنگی هم مرتبا تغییر می کنند اما آنچه مهم است اینکه باید سینماهای تک منظوره را حفظ و حراست کرد. این سینماها باید برای مرور آثار هنری ادامه حیات دهند. می توان پردیس های سینمایی را به فیلم های بدنه و تجاری اختصاص داد و سینماهای تک منظوره را برای اکران فیلم های خاص! ما نباید فراموش کنیم که یک سالن سینما مکانی فرهنگی است و باید در مکانی فرهنگی هم واقع شده باشد نه در یک مکان تجاری! پس حراست و حفظ سالن های سینمای تک منظوره یک همت عالی از سوی مسئولان دولتی را طلب می کند.

این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما چرا مدیران سینمایی علیرغم وعده های زیبای شان کمتر حمایتی از سینما ندارند اظهار داشت: مدیارن سینمایی همیشه دوست دارند بگویند دوره ما بهترین بوده و دوره های دیگر بدترین دوره بوده اند! اما همین مدیران هیچ وقت کار مهمی در سینما انجام نداده اند. نه جریان سینمای هنری و متفکر را حمایت کرده اند نه وضعیت اکران را سر و سامان داده اند نه به سینمای کودک و نوجوان توجه کرده اند و نه به معیشت سینماگران! ما با این مدیران همواره درگیر بوده و خواهیم بود و قطعا تا چنین مدیرانی در رأس امور هستند مشکلات بسیار در سینما وجود خواهد داشت.

اکبرلو تصریح کرد: واضح است که توجه مدیران به سینمای تجاری و هم نشینی با تهیه کنندگان سینمای تجاری است؛ آن ها اولویت و دل مشغولی های دیگری دارند که سینما در آن اصلا وجود خارجی ندارد. 

وی در پایان این گفتگو افزود: به هر حال ما اینک در ماه های پایانی حیات دولت هستیم وقطعا این دوره رکود که در آن به سر می بریم تا روی کار آمدن دولت جدید استمرار خواهد داشت اما امیدواریم که مدیران سینمایی دولت بعد به ویژه شخص وزیر ارشاد دغدغه جدی برای بهبود اوضاع فرهنگ و هنر کشور داشته باشند و اگر شعاری می دهند به آن شعار معتقد باشند و در راستای بهبود اوضاع سینما گام بردارند.